Ik claim op instagram, en ook hier op mijn blog altijd de titel “bewust moeder”. Maar wat bedoel ik daar nou precies mee? Bewust moederschap is voor mij met aandacht in het hier en nu aanwezig te zijn. Met beide benen op de grond te zijn om zo met volle overgave me op mijn taak als moeder te focussen. Voor mij is moeder zijn een keuze die ik bewust, of terwijl vrijwillig en gericht, heb gemaakt. Ik wilde heel erg graag kinderen. En natuurlijk, dit brengt heel wat uitdagingen met zich mee. Dat is immers wat er bij hoort. Hier ben ik me van gewaar en daar wil ik voor de volle 100 procent voor gaan en proberen van te genieten.
Bewust tijd voor jezelf
Deze vorm van moederschap is voor mij ook tijd en aandacht voor jezelf hebben en houden. Het is allemaal al druk genoeg om tig ballen in de lucht te houden. En wij moeders lopen ons zelf hier vaak genoeg in voorbij. Juist door ook doelgericht tijd voor jezelf te nemen zorg je dat je weer kan opladen. Daardoor kan je genieten met de tijd die je met je kinderen en je gezin doorbrengt.
Hoe vind je hier je weg in
Toen ik net moeder was geworden van Ibrahim was ik natuurlijk nog helemaal niet met vormen van ouderschap bezig. Ik had wel het een en ander over attachment parenting en natuurlijk ouderschap gelezen. Hiervan voelde ik instinctief dat het bij me paste. En inderdaad, twee en een half jaar later passen we hier uit nog steeds veel componenten toe. Maar opvoeden is 1 ding. Dit zegt niet perse iets over wat voor moeder ik zelf wilde zijn.
Om eerlijk te zijn was ik het eerste jaar met Ibrahim vooral een vermoeide moeder. Bewust was ik ook niet, ik had geen flauw idee wat ik aan het doen was. Ibrahim was een pittige baby die veel huilde. Hij had heel erg veel last van… tja alles. Al vroeg tandjes. Slapen was dramatisch. Er was geen ritme in te krijgen. En over de fase van verlatingsangst heb ik het nog niet eens gehad. Ik gaf borstvoeding, en ik had na een jaar nog nooit een nacht doorgeslapen. Het voelde allemaal een beetje als een sleur.
En toen raakte ik zwanger van Ammah
Een kleine maand na Ibrahim zijn eerste verjaardag ontdekte ik dat ik zwanger was van onze dochter. Je zou denken dat dit voor nog meer vermoeidheid zorgde. Gezien mijn verleden is dit ook geen rare gedachte. Ik ben en blijf immers schildklier patiënt en een zwangerschap kan een hele impact zijn. Echter kreeg ik juist weer een heerlijke boost en ging ik ook anders kijken naar mijn tijd met de oudste.
Ik was vlak voordat ik zwanger raakte weer lekker gaan sporten en ging hier ook mee door. Daarnaast ging ik ook weer meer met vriendinnen op pad. Samen met Ibrahim ging ik regelmatig met de fiets er op uit en genoten we samen van de natuur. Het plan was om dit na de geboorte van mijn dochter ook weer op te pakken. En als ik er op terug kijk is dit eigenlijk ook best goed gelukt. Zelfs ondanks de pandemie waar we in zijn beland.
Balans is key voor bewust moederschap
Ik heb gemerkt dat voor mijzelf het allemaal draait om balans. Genoeg tijd voor mezelf, maar ook zeker ruim de tijd om bezig te zijn met mijn kinderen. Voor mezelf kan ik ook intens genieten van kleine dingetjes. Een verse bos bloemen voor mezelf kopen. Een lekkere olie in de diffuser. Als de kinderen slapen nog even lekker de tuin in. Dat soort dingen. Verder ben ik ben een moeder die houdt van de natuur. Samen met mijn kinderen het bos in of naar het strand doet mij als persoon ook goed. Verder maakt sporten mij altijd een gezelliger mens of even met rust terug duiken in mijn gebed.
Maar ook volledige focus tijdens onze momenten van samenspel of tijdens het eten doen mij goed. Even de telefoon aan de kant. Tegenwoordig draait alles zo veel om multitasking en alles bijhouden maar ik merk dat dit voor ons niet werkt. Tijdens onze speeltijd probeer ik mijn telefoon dan ook even weg te leggen en er echt volledig met mijn hoofd bij te zijn. Het zelfde geldt voor de hoofd-eet momenten. Dan hebben we geen schermen maar zijn echt even samen.
Het gaat bij dit soort dingen niet om het een of het ander maar juist om in alle componenten balans vinden en doen wat voor jullie als gezin werkt. Is dit een keer per maand je kinderen ergens laten logeren, doe dat. Is het veel de natuur in, go for it. Als je het maar doelgericht doet en je er zelf echt fijn bij voelt. Niet omdat andere moeders dit zo doen.
